Калумністыка
Праўда палёных Элвісаў. Падробка як кайф і выбух
Цягам мінулага ўік-энду Францыя развітвалася з Джоні Халідэем – мегазоркай франкафоннага ракенролу. Натоўпы няшчасных фанатаў, пачэсны эскорт – кавалькада сівых рокераў на грувасткіх “Харлеях”, прэзідэнт Макрон са спічам...
Віктар Марціновіч: З Новым Вовам!
Пакуль мы ў Беларусі абмяркоўвалі сапраўды важныя рэчы, напрыклад, фотаздымак Ганны Бонд са свіной галавой, у суседняй Расіі адбылася адна непрыкметная драбяза. Уладзімір Пуцін пацвердзіў свой удзел у наступных прэзідэнцкіх...
Віктар Марціновіч: Дарослыя пытанні Дзеду Марозу
Так-так. Я таксама стаяў на тых ранішніках у дзіцячым садку. Мяне таксама апраналі Зайчыкам ці Катом Матроскіным, каб я набліжаўся да Дзеда Мароза па ўсёй форме. Я, як і ўсе, пакутліва перажываў Крызіс Веры, усведамляючы, што...
Ад “Адэлькі” да “Метрапалітэна”: як (не) складаюцца супольныя праекты
Гуртавацца нармальна, калі малады і несамастойны. Малыя жывёлінкі туляцца адна да адной. Бо разам цяплей. І не так страшна. Гуртавацца – кайф, калі ёсць ахвота тусіць ды аджыгаць – трапіць у рэзананс эмоцыяў і дурэць ад агульнага...
Віктар Марціновіч: Амаль помнік амаль Караткевічу
Гэтая гісторыя магла здарыцца толькі ў Беларусі. Вось ёсць пісьменнік, якога чытае і любіць уся краіна. Аўтар, творы якога з году ў год трапляюць у самыя чытаныя кнігі нацыянальнай літаратуры ўсіх часоў. Калі можна згадаць...
Ахвяры і пацярпелыя. Наш стратны сэрвіс
Хочацца пазытыву. Але трапляеш збольшага на пацярпелых. “У межах імпрэзы толькі амерыкана і капучына!” Дзяўчынка ў бары свежага гламурнага кінатэатру крычыць на мяне, сціплага замоўцу падвойнага эспрэса. “- Я вам не прыслуга!...
Віктар Марціновіч: Тарашкевіца — таксама камуніст?
Дырэктар Інстытута нацыянальнай памяці Польшы Яраслаў Шарэк прапанаваў беларускім гісторыкам уключацца ў дыскусію вакол асобы Браніслава Тарашкевіча, пытанне аб перайменаванні вуліцы якога ў Бельску-Падляшскім раней было...
Нацыянальная ідэя, а не нацыянальны ўспамін
Гэты тэкст задумваўся як адказ на словы Зянона Пазняка пра тое, што “ў сучаснага пакалення замест крыві — вада ў жылах”. Але ў працэсе роздуму пра тое, чаму колішні ідэйны лідар змог прыйсці да такіх несуцяшальных для сябе...
Рэвалюцыя: эвалюцыя
“Шу-бі-ду-ваў-ваў, шу-бі-ду-ваў-ваў…” Першае знаёмства з запаволеным бітлоўскім зонгам пра рэвалюцыю (што трапіў на славуты “белы” альбом) аказалася для мяне — нармальнага савецкага цінэйджара — рэальным шокам. Чаму так...
Прэмія Гедройца: пралёт пераможцаў
Максім Жбанкоў не мае рацыі. Праблема Гедройца не ў падзенні медыйнай цікавасці. Некалькі сюжэтаў пра прэмію ў гэтым годзе мільганула па незалежных сайтах. Пра вынікі нават скупа паведаміў Тут.бай.
