Гарадзенскім аматарам падарожжаў на ровары быў прэзентаваны “Дапаможнік раварыста”. Як кажуць стваральнікі, гэта памятка з карыснай інфармацыяй для раварыстаў, вытрымкамі з правіл дарожнага руху, правамі і абавязкамі раварыстаў. Сустрэча, на якой можна было атрымаць парады пра тое, як раварысту выжыць у горадзе, адбылася ў офісе нядаўна створанага грамадскага аб’яднання “ВелаГродна”. Пра дапаможнік расказвае адзін з яго стваральнікаў Міхаіл Волчак:

— У Гародню я прыехаў спецыяльна, каб расказаць гарадзенскай аўдыторыі пра тое, як гэты праект ладзіўся, для чаго ён ладзіўся.

— У якіх гарадах вы прэзентавалі праект?

— У Мінску, Гомелі, Магілёве, Берасці. Збольшага дапаможнік — гэта такая Коза ностра, якая аб’ядноўвае раварыстаў. Яны падымаюць свой узровень самаарганізацыі і інтэлектуальны. Пачынаюць разумець, якія ёсць правілы, якія ў іх слабыя моманты, моцныя. Магчыма, яны пачнуць звяртаць больш увагі на слабыя бакі, каб іх змяніць.

— На вашую думку, якія слабыя бакі ў раварыстаў?

— Мы у пачатку года сваімі сіламі правялі сацыялагічнае апытанне, дзе сабралі больш за 400 анкетаў, і там раварысты пісалі, якія яны маюць слабыя бакі. Пачынаючы ад 151 пункта правіл дарожнага руху ці 148-га.

— Што у гэтых пунктах?

— 148 пункт часцей за ўсё выкарыстоўваецца супрацоўнікамі ДАІ, калі раварыст едзе па дарозе, а не па ходніках. А 151 пункт тычыцца невялікіх гарадоў. Калі раварыст бачыць, што яму зялёны, ён не спешваецца, а пераязджае па зебры дарогу, а гэта на сёння парушэнне. Можна і далей спіс працягваць, але гэта адзін з самых яскравых прыкладаў.

— Дапаможнік можна спампаваць у пдф-файле на нашай старонцы, я таксама прывёз невялікую колькасць даведнікаў у папяровым выглядзе, і сёння кожны ахвочы атрымаў яго ў падарунак

Міхаіл Волчак таксама падзяліўся з гарадзенцамі досведам мінскіх раварыстаў і расказаў пра плюсы і мінусы роварнай супрацы з дзяржаўнымі органамі.

Андрэй Мялешка

Фота Андрэя Мялешкі