Cult Fiction
Год без Міхала. Ліст у адкрытую фортку
Эпохі сыходзяць нячутна. І не папярэджваюць пра наступствы. Хтосьці нябачны раптам мяняе настройкі твайго кампа і фарбуе...
Зона слабых сігналаў. Рух пасля року
Калі ў дэпрэcіўным 1983-м Барыс Грабеншчыкоў заспяваў “Рок-н-ролл мертв”, яму не надта паверылі. Маўляў, пантуецца чувак, інцярэснічае....
Мая багемная цукерачка. Фрэдзі Меркюры і кінафэйк
Фільм пра культур-герояў — звычайна чысты хлуд. Ван Гог з каменнай пысай Кірка Дагласа і ў добра адпрасаванай белай кашулі...
Даціснуць гештальт. Літпрацэс у цені Хэлоўіну
Белліт зручны ў карыстанні, бо не патрабуе нічога звышнатуральнага. Яму хапае тваёй абыякавасці. Простага дазволу існаваць...
Пасрэдствам срэдств. “Р.С.П.” як гульня і праграма
Хадзіць у народ можна па-рознаму. Загружацца півасам у мясцовым як бы бровары. Весяліцца пад бадзёрыя рытмы цётачак у вышыванках,...
Каму тут будзе DREZDEN. Як (не) сталеюць дзеці бубль-гуму
Самаробныя поп-старз – дзіўны народ. У іх свае планы ды мапы, яны жывуць асабістымі разлікамі ды цьмянымі інтуіцыямі. Наш...
“Крышталь”. Сола для шклатары
Нацыя хоча фільмаў. Пра сябе любімую/нелюбімую/непаўторную. Каб было чым пахваліцца перад суседзямі. Каб самім сабе давесці:...
Максім Жбанкоў: “Лета” мёртвых герояў
Лета памірае з першым жоўтым лісцем на тваім падворку. Калі ўжо не хочаш гойсаць у макасінах на босую нагу і спаць без коўдры....
Максім Жбанкоў: Страх і ўгар у тваім капучына
“А вы не боитесь, что с вами что-то случится?” Ён глядзіць на мяне вочкамі-пісталетамі скрозь фасонныя вузкія акуляры. Нібыта...
Дынама-мама. Дзіўны паслясмак мундыяляў
“Дынама”, “Тарпеда”, “Спартак”, “Лакаматыў”… Мантры майго маленства. Банды жвавых хлапцоў, здольных забіваць у самых...
Рассылка навінаў
