Ці выкарыстоўвалі вы ў моманты павышанай эмацыйнасці слова "лайно"? Дык вось, яно значыць зусім не тое, што вы думалі.
Слова «лайно» ў значэнні «гаўно» сустракаецца толькі адзін раз — у слоўніку Байкова-Некрашэвіча. Хутчэй за ўсё гэта прыклад «кабінетнай лінгвістыкі» — піша "Наша Ніва".
Ва ўсіх дыялектных слоўніках зусім іншае значэнне. Навошта засмечваць беларускую мову дурнымі запазычаннямі з іншых моваў?
ЛАЙНО — адна рэч бялізны. (Пы аднаму лайну, а за дзень памыеш лаён сорак.)
[з кнігі «І. К. Бялькевіч. Краёвы слоўнік Усходняй Магілёўшчыны», Мінск, «Навука і тэхніка», 1970 г.]
ЛАЙНО — адна рэч адзення, бялізны. (Там тых лаён, шо адзеваюць, е багато;) = Жыткавіцкі раён, Столінскі раён, 1981 г.
ЛАЙНО — рэдкая тканіна, якой закрывалі твар, калі даглядалі пчол. (Земцы, калі лавілі рой, закрывалі твар лайном;) = вёска Дзмітравічы, Бярэзінскі раён, 1992 г. [абодва прыклады з кнігі «Жывое наша слова. Дыялекталагічны зборнік.» Мінск, «Беларуская навука», 2001 г.]
ЛАЙНО — адзенне, бялізна. (З лайна, мусіць, усё ёсь у Мінску?; Які ён бацька? Лайна дзіцям ніколі ні купіў; Усе гэтыя лайны ўськінь на мяне, ні магу сагрэцца;)
ЛАЙНІНА — адна адзежына. (Лайніну якую нада купіць, абнасілася саўсім; Кінь на печ гэту лайніну, хай сагрэйіцца;) [абодва прыклады з Ушацкага раёна (запіс 2001 г.) з кнігі «Скарбы народнай мовы. Дыялекталагічны зборнік.» Мінск, ВТАА Права і эканоміка», 2005 г.]
Яшчэ адзін прыклад з кнігі «Р. Яўсееў. Маці казала так…З гаворкі Бялыніцкага раёна.» Мінск, «Навука і тэхніка», 1978 г.:
ЛАЙНО — адзежына, вопратка. (Ня ўмеіш ты бірагчы лайно, ніакуратны.)
Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929 г.):
ЛАЙНІНА — отрезок полотна для покрытия чего-л.
Віцебскі краёвы слоўнік (1927 г.):
ЛАЙНО — 1) связка белья. 2) штука белья. 3) одежда.
